Tempel of eenvoudigweg massage avond?

"Waarom noem je het geen Tempelavond? "
Deze vraag kreeg ik al verschillende keren. Een terechte vraag want gelijkaardige initiatieven als mijn 'massage avonden voor vrouwen' dragen soms wel de titel als Tempelavond.

Wel, eerlijk gezegd wilde ik het eerst ook zo benoemen. Omdat wat we doen voor mij sacraal voelt, tempelwaardig. We betreden een heilige ruimte in onszelf en ook letterlijk in de zaal. Een ruimte die voorbijgaat aan het alledaagse, een ruimte die geëerd en bewaakt wordt. Binnen die sacred space verbinden we met onszelf en elkaar en van daaruit ontstaat beweging. Een elkaar ontmoeten dat zich kan vertalen in fysieke aanraking, massage, zacht delen, … . Ik begeleid deze momenten met ondersteunende woorden, zinnen en teksten die tot me komen. Soms even bewust bedacht maar meestal stromen de woorden en beelden gewoon via mij naar buiten. Heel vaak ervaar ik dit als de gedeelde wijsheid van de verzamelde vrouwen in de cirkel die via mij uitgesproken mag worden. Elke vrouw draagt immers zoveel mee aan herinneringen, kennis, ervaringen, ze zijn de hoedsters van voorouderlijke kennis en elk op hun eigen manier verbonden met het vrouwenveld en bij uitbreiding de mensheid en Natuur. Een bijzonder veld opent zich als je hierop invoelt en bereid bent om te vertolken wat er gezegd wil worden. Dus ja, voor mij voelt het zeer zeker als tempelwerk.
Waarom dan toch niet gebruik maken van die naam? Deze keuze heeft voor mij te maken met mijn ervaring en invulling van wat een tempelavond is binnen het tantra veld en hierin wil ik geen verwarring scheppen. In mijn ervaring zulk een tempelavond een sacred space met verschillende velden waar verschillende ervaringen kunnen opgedaan worden. En dat strookt niet helemaal met mijn opzet. In mijn manier van werken bestaat de groep uit verschillende deelgroepjes die elk een eigen sfeer creëren en zo samen een evenwichtig geheel neerzetten. Er is geen uitwisseling tussen de verschillende groepjes. Mijn nadruk ligt meer op het ervaren van gedeelde vrouwenkracht, het ontwaken bij elkaar als vrouw, het leren herkennen van ons lichaam en minder op het sensuele en sexueel energetische aspect dan tijdens een doorsnee Tempelavond. Tenzij de context ertoe uitnodigt, zoals mijn massagecirkel tijdens het Fluisterfestival. Die avond neem ik vrouwen graag mee in een speelse, sacrale én sensuele massagesessie 'Finger whispers in the Dark'.
En wat ook speelt … het Tempelgegeven is trendy. Wat mooi is, ik zie zoveel aandacht voor priesteressen initiaties, wijdingen, workshops, retreats, … heel veel moois . Steeds meer ruimte voor oude kennis en mysteriën. En deels vanuit ontzag voor deze oude kennis en deels uit een soort eigenwijsheid, kies ik ervoor om mijn avonden en dagen (nog)niet te benoemen als Tempelmomenten. En misschien is het ook een (te?) voorzichtigheid en kies ik liever voor een eenvoudig aards benoemen van iets wat in zijn totaliteit eigenlijk bijna niet te vatten is in woorden en termen.

Enne, heb jij een naamsuggestie voor mijn 'massage avonden voor vrouwen' , dan lees ik het graag in de commentaren.

Warme knuffel, Veerle