Heb ik invloed op de Zon?

"Beïnvloed ik de zon? Als de zon zoveel invloed heeft op mij, heb ik dan ook invloed op haar? " Hoe komt het dat ik hier nog nooit over nadacht, en wie of wat ben ik om hier een antwoord op te durven voelen? Ik ervaarde grootsheid en nederigheid tegelijkertijd. Met alles wat ik weet over energie, alles wat ik ervaar over de samenhang en wederkerigheid in de natuur. Kan het dan anders dan dat wij ook de Zon en de Maan beïnvloeden door wie we zijn? Is mijn Zijn zelfs van belang voor de kwaliteit van de Zon of is het meer gepast om mijn nietigheid te beklemtonen en te geloven dat wij geen waarde hebben voor iets zo groots als de Zon? Deze vragen overvielen me gisteren tijdens een fantastische liefdevolle Lomi Lomi sessie. Eens om de zoveel tijd ontvang ik een massage van een prachtig koppel (dank je Kirsten en Filip) en daar ervaar ik telkens weer hoe bijzonder ons wijze lijf is, hoe aanrakingen en ontspanning zoveel schoonheid, in voelen, emoties en gedachten kan losmaken. Op een bepaald moment in de massage voelde ik mijn lichaam vibreren van liefde en ik voelde me stralen, stralen, stralen als de zon en samen met deze heerlijke ervaring, kwamen ook de vragen over mijn connectie met de Zon en Maan. Het valt niet te plannen , en toch ... mijn intentie hardop uitspreken voelt als een zachte richtingaanwijzer en dan ontvouwt datgene waar ik klaar voor ben, datgene dat me weer een tijd zal voeden, wat me puzzelt en wat me draagt. Elke keer opnieuw. Mijn vertrouwen is groot, zowel in de mooie mensen (ook dankjewel Sara) die ik me laat masseren als in de methode an sich.
Op één of andere manier heb ik me de voorbije jaren vaak ongemakkelijk gevoeld bij het brengen van mijn programma. Ik voelde ongemak bij het presenteren (zit er wel iemand te wachten op mijn aanbod) en ongemak bij het geld vragen voor wat ik doe (mag ik wel geld vragen voor wat ik doe). En ja, uiteraard is het nog een pak complexer dan bovenstaande vragen, het is verbonden met heel wat patronen, en overtuigingen waar ik mee aan de slag blijf, telkens weer op een andere laag. Maar wat me vandaag duidelijk werd, is dat ik enkel dingen organiseer waar ik zelf aan zou deelnemen. En net dat besef maakte me op de één of andere manier erg onzeker. Ik organiseer Ademwerk omdat ik dat zelf regelmatig doe en belangrijk acht in mijn leven. Ik deel mijn inspiratie in de Adem Experience omdat het bij me past om mensen te inspireren en ik me ook elke dag laat inspireren door anderen en de natuur. Ik heb geen zin om een echte ademopleiding te geven omdat ik dan het gevoel krijg dat ik op een andere manier volledig moet zijn en mensen echt moet opleiden, terwijl ik eigenlijk samen wil uitwisselen, samen ervaren, samen spelen en zo ontdekken hoe het nu echt werkt voor ieder persoonlijk afhankelijk van het moment.
De Wonderfull Touch of Sisterhood avonden groeien en worden gevoed uit mijn eigen ervaring in verschillende vrouwencirkels waar ik deel van uitmaak en waarin aanraking, spiritualiteit en het oefenen in verbinden centraal staat . En ik voel dat mijn Soulmassages raken omdat ik zelf regelmatig op de tafel lig en ontvang. Sinds enkele jaren ben ik in een overgangsperiode en ik proefde van het belang om samen met andere vrouwen deze nieuwe fase te exploreren, en dat geeft me goesting om ook hierrond vrouwen samen te brengen.

Het voelt kloppend om enkel dingen aan te bieden die op dit moment in mijn leven waardevol zijn, waar ik volledig in geloof en die ik zelf ervaar, opnieuw en opnieuw. En tegelijkertijd besef ik nu dat dat ook de schroom opwekt. Eigenlijk zou ik willen dat iedereen dit gewoon heeft, dat iedere vrouw en man een krachtig netwerk heeft waar al deze ervaringen een plaats hebben. Net zoals mijn netwerk vorm heeft gekregen. En ja, ik ga regelmatig naar betalende activiteiten en retraites ... maar daarnaast heb ik ook echt een prachtige tribe. En tot nu voelde het op een bepaalde manier bevreemdend en ongepast om ervaringen aan te bieden waar ik in mijn netwerk toegang toe heb. Terwijl ik ook heel goed kan zien dat ik zelf al heel wat jaren aan heel verschillende dingen deelneem om te ontdekken wat bij me past, om ervaringen op te doen die dan op een bepaald moment ook echt deel gaan uitmaken van mijn leven. Dus waarom zou ik niet diegene mogen zijn die ervaringen organiseert die anderen kunnen ondersteunen om hun leven vorm te geven?

 Of het zo eenvoudig gaat werken, weet ik niet. Maar in dit moment beslis ik om alle schroom overboord te gooien en te zien of ik mezelf kan toestaan om nog meer vrij mij te zijn. En mezelf al niet van te voren te beperken in wat ik in de wereld wil zetten. En zo de keuze bij jou te laten of je al dan niet deelneemt, los te laten of mensen hier oordeel op hebben en te vertrouwen dat we elkaar mogen inspireren op elke manier die door ons stroomt. En wie weet, samen te stralen naar de Zon en de Maan als antwoord op hun onvermoeibare aanwezigheid.  

Liefs, Veerle